مرکز پژوهشی تحقیقاتی ناباروری

مرکز پژوهشی تحقیقاتی ناباروری دانشگاه دامغان در سال 1389 در دانشگاه دامغان تأسیس شده که با بهره‌گیری از تجهیزات پیشرفته و همکاری با مراکز علمی معتبر، امروزه به یکی از مراکز برجسته در حوزه فناوری‌های کمک تولید مثلی (ART) تبدیل شده‌است.

استفاده از تکنیک‌های پیشرفته مانند IVF و ICSI، تکنیک‌های ژنتیکی و مولکولی، و مهندسی بافت، تنها بخشی از توانمندی‌های این مرکز می‌باشد. همچنین، این مرکز دارای بانک‌های بیولوژیک و امکانات تصویربرداری پیشرفته است که به پژوهش‌های دقیق و کاربردی کمک می‌کند.

از جمله پروژه‌های برجسته مرکز می‌توان به بهبود روش‌های IVF، بررسی تأثیر عوامل ژنتیکی و محیطی بر ناباروری، توسعه تکنیک‌های مهندسی بافت برای بازسازی اندام‌های تولید مثلی و مطالعه بر روی سلول‌های بنیادی اشاره کرد.

این پروژه‌ها با هدف ارائه راه‌حل‌های نوین برای چالش‌های موجود در حوزه تولید مثل و درمان ناباروری طراحی و اجرا می‌شوند. نتایج این تحقیقات، شامل افزایش نرخ موفقیت IVF، شناسایی جهش‌های ژنتیکی مرتبط با ناباروری و توسعه روش‌های غیرتهاجمی تشخیص ناباروری، تأثیرات قابل‌توجهی در بهبود سلامت باروری و امید به زندگی زوج‌های نابارور داشته است.